چندین مشکل مختلف ناخن وجود دارد که افراد ممکن است با آنها مواجه شوند، از مشکلات جزئی مانند تغییر رنگ ناخن تا شرایط جدی‌تر مانند عفونت‌های قارچی. در اینجا به برخی از مشکلات رایج ناخن و دلایل آنها اشاره می‌کنیم:
تغییر رنگ ناخن‌ها
این مشکل رایج است و ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. تغییر رنگ ناخن می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و یک یا چند ناخن را تحت تاثیر قرار دهد. در اینجا برخی از دلایل رایج تغییر رنگ ناخن‌ها آورده شده است:
عفونت‌های قارچی: عفونت‌های قارچی از علل شایع تغییر رنگ ناخن هستند. قارچ می‌تواند باعث ضخیم شدن، تغییر رنگ و شکننده شدن ناخن شود. همچنین ممکن است ناخن را از بستر آن جدا کند. عفونت‌های قارچی در ناخن‌های پا شایع‌تر از ناخن‌های دست است.
ضربه: ضربه به ناخن، می‌تواند باعث سیاه یا قهوه‌ای شدن ناخن شود که نشان می‌دهد خون در زیر آن جمع شده است.
پسوریازیس: پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که می‌تواند ناخن‌ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد و باعث ضخیم شدن، تغییر رنگ و سوراخ شدن ناخن‌ها شود.
بیماری تیروئید: ناخن‌های افراد مبتلا به بیماری تیروئید ممکن است نازک، شکننده و زرد رنگ شوند.
کم خونی ناشی از فقر آهن: این عامل می‌تواند باعث رنگ پریدگی و شکننده شدن ناخن‌ها شود. در موارد شدید، ناخن‌ها ممکن است ظاهری قاشقی شکل پیدا کنند.
داروها: برخی داروها مانند داروهای شیمی‌درمانی می‌توانند باعث تغییر رنگ ناخن‌ها شوند که ممکن است موقتی باشد و پس از قطع دارو برطرف شود.
درمان تغییر رنگ ناخن‌ها به علت اصلی آن بستگی دارد. به عنوان مثال، داروهای ضدقارچ برای عفونت‌های قارچی و مکمل آهن یا هورمون تیروئید ممکن است برای کم خونی یا بیماری تیروئید توصیه شود.
ناخن‌های شکننده
ناخن‌های شکننده یک مشکل رایج هستند که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، افزایش سن، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و آب و برخی شرایط پزشکی باشد. وقتی ناخن‌ها شکننده هستند، احتمال شکافتن، ترک خوردن یا شکستن آنها بیشتر است.
برخی از شایع ترین علل شکنندگی ناخن عبارتند از:
کمبود مواد مغذی: کمبود برخی مواد مغذی مانند بیوتین، آهن و روی می‌تواند باعث شکنندگی ناخن‌ها شود.
عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خشن، آب و نور خورشید می‌تواند ناخن‌ها را ضعیف کرده و آنها را شکننده‌تر کند.
شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی مانند اختلالات تیروئید، پسوریازیس و عفونت‌های قارچی می‌توانند باعث شکننده شدن ناخن‌ها شوند.
افزایش سن: با افزایش سن، ناخن‌ها شکننده تر و مستعد شکستن می‌شوند.
برای بهبود سلامت ناخن‌های شکننده، چند کار وجود دارد که می‌توان انجام داد:
حفظ یک رژیم غذایی سالم: خوردن یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی مانند بیوتین، آهن و روی می‌تواند به بهبود سلامت ناخن کمک کند.
از ناخن‌ها محافظت کنید: هنگام کار با مواد شیمیایی خشن یا آب از دستکش استفاده کنید تا از آسیب به ناخن‌ها جلوگیری کنید.
مرطوب کردن ناخن‌ها: استفاده از مرطوب کننده روی ناخن‌ها و کوتیکول‌ها می‌تواند به هیدراته نگه داشتن آنها و کمتر در معرض شکستگی کمک کند.
رسیدگی به بیماری‌های زمینه‌ای: اگر ناخن‌های شکننده به دلیل یک بیماری زمینه‌ای ایجاد شده‌اند، مهم است که برای بهبود سلامت ناخن‌ها، به پیگیری مشکلات سلامتی رسیدگی شود.
مصرف مکمل‌ها: مکمل‌هایی مانند بیوتین و کلاژن ممکن است به بهبود استحکام و سلامت ناخن کمک کنند.
اگر با وجود این اقدامات، ناخن‌هایتان شکننده باقی ماند، لازم است که برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی به یک متخصص پوست مراجعه کنید.
فرو رفتن ناخن در گوشت
این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که لبه ناخن به پوست اطراف رشد می‌کند و باعث درد، قرمزی، تورم و گاهی اوقات عفونت می‌شود. ناخن‌های فرورفته معمولاً روی انگشت شست پا تأثیر می‌گذارند، اما می‌توانند روی هر انگشت یا انگشتی ایجاد شوند.
شایع‌ترین علل رشد ناخن‌ها عبارتند از:
کوتاه کردن نامناسب ناخن: کوتاه کردن بیش از حد ناخن‌ها یا گرد کردن لبه‌ها می‌تواند باعث شود ناخن در پوست رشد کند.
کفش‌های تنگ: کفش‌های خیلی تنگ می‌توانند به انگشتان پا فشار بیاورند و باعث این عارضه شود.
ضربه: آسیب به ناخن یا انگشت پا می‌تواند باعث رشد ناخن به داخل پوست شود.
ژنتیک: برخی افراد به دلیل شکل ناخن‌ها یا انگشتان پا، بیشتر مستعد رشد ناخن‌ها در پوست هستند.
بیماری‌های ناخن: برخی از بیماری‌های ناخن، مانند عفونت‌های قارچی یا ناخن‌های ضخیم، می‌توانند خطر رشد ناخن‌ها را افزایش دهند.
درمان ناخن‌های در حال رشد در پوست، به شدت بیماری بستگی دارد. موارد خفیف را اغلب می‌توان با خیس کردن انگشت آسیب‌دیده در آب گرم، به آرامی دور کردن پوست از ناخن و تمیز و خشک نگه داشتن انگشت پا در خانه درمان کرد. مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن نیز می‌توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند. موارد شدیدتر ممکن است نیاز به درمان پزشکی داشته باشد. یک پزشک می‌تواند قسمت فرورفته ناخن را کوتاه یا جدا و در صورت وجود عفونت، آنتی‌بیوتیک تجویز کند. در برخی موارد، ممکن است جراحی برای برداشتن بخشی از ناخن یا کل ناخن لازم باشد.
برای جلوگیری از رشد ناخن‌ها، مهم است که از کوتاه کردن بیش از حد آنها اجتناب کنید. پوشیدن کفش مناسب و جلوگیری از ضربه به انگشتان پا نیز می‌تواند به جلوگیری از رشد ناخن در گوشت کمک کند.
قارچ ناخن
قارچ ناخن، یک بیماری شایع است که ناخن‌های انگشتان دست و پا را درگیر می‌کند. این بیماری توسط گروهی از قارچ‌ها به نام درماتوفیت ایجاد می‌شود، اما می‌تواند توسط انواع دیگر قارچ‌ها و مخمرها نیز ایجاد شود.
شایع‌ترین علائم قارچ ناخن عبارتند از:
ضخیم، تغییر رنگ یا شکننده شدن ناخن
تغییر شکل ناخن‌ها
جدا شدن ناخن از بستر
بوی بد
درد یا ناراحتی در ناحیه آسیب دیده
قارچ ناخن در افراد مسن، آنهایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و افرادی که دارای شرایط پزشکی خاصی مانند دیابت و بیماری عروق محیطی هستند، شایع‌تر است. همچنین می‌تواند از فردی به فرد دیگر در مکان‌های عمومی مانند استخرهای عمومی، دوش‌ها و رختکن منتقل شود.
درمان قارچ ناخن معمولاً شامل داروهای ضدقارچی است، چه به صورت داروهای خوراکی یا کرم‌های موضعی. در موارد شدیدتر، ممکن است، جراحی برای برداشتن ناخن آسیب دیده لازم باشد. مهم است که توجه داشته باشید که درمان قارچ ناخن ممکن است دشوار و برای رفع کامل به چندین ماه درمان نیاز داشته باشد.
برای جلوگیری از قارچ ناخن، تمیز، خشک و کوتاه نگه داشتن ناخن‌ها مهم است. از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند ناخن گیر و کفش خودداری کنید. اگر به مکان‌های عمومی مانند استخرها و دوش‌های عمومی رفت و آمد می‌کنید، برای کاهش خطر عفونت از کفش‌های محافظ استفاده کنید. اگر مشکوک به قارچ ناخن هستید، مهم است که برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی به یک متخصص پوست مراجعه کنید.
ایجاد خطوط برجسته
خطوط برجسته شیارهای افقی یا فرورفتگی‌هایی هستند که در سراسر ناخن ظاهر می‌شوند. این خطوط معمولاً نشانه یک بیماری سیستمیک یا یک رویداد آسیب‌زا هستند که چندین ماه قبل از ظهور خطوط رخ داده است.
برخی از شایع‌ترین علل خطوط عبارتند از:
بیماری سیستمیک: بیماری‌های جدی مانند دیابت کنترل نشده، حمله قلبی و بیماری کلیوی می‌توانند باعث ظاهر شدن این خطوط شوند.
تروما: آسیب قابل توجهی به ناخن یا بستر ناخن می‌تواند باعث ایجاد شیار شود.
شیمی‌درمانی: داروهای شیمی‌درمانی به دلیل تأثیری که بر رشد ناخن دارند می‌توانند باعث ظاهر شدن خطوط فرورفته شوند.
کمبود مواد مغذی: کمبود مواد مغذی مانند کمبود روی می‌تواند باعث ظاهر شدن این خطوط شود.
شدت خطوط فرورفته بسته به علت زمینه‌ای می‌تواند متفاوت باشد. در برخی موارد، خطوط ممکن است در طول زمان خود به خود رشد کنند. در موارد دیگر، درمان ممکن است برای رسیدگی به علت اصلی این شیارها ضروری باشد. به عنوان مثال، اگر خطوط ناشی از کمبود مواد مغذی باشد، ممکن است مکمل‌ها یا تغییرات رژیم غذایی توصیه شود. اگر آنها ناشی از یک بیماری زمینه‌ای باشند، درمان بر آن بیماری خواهد شد.
به این نکته ضروری است که این خطوط می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تری برای سلامتی باشد، بنابراین در صورت مشاهده این خطوط بیو روی ناخن‌های خود، مهم است که برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی به یک متخصص مراجعه کنید.
لکه‌های سفید روی ناخن
لکه‌های سفید روی ناخن یک بیماری شایع است که ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. علی رغم باور عمومی، لکه‌های سفید روی ناخن معمولاً به دلیل کمبود کلسیم یا مواد معدنی ایجاد نمی‌شوند. بلکه معمولاً به دلیل آسیب‌های جزئی به ماتریکس ناخن، که پایه ناخن است و در آن سلول‌های جدید ناخن تولید می‌شود، ایجاد می‌شوند.
برخی از شایع‌ترین علل لکه‌های سفید روی ناخن عبارتند از:
تروما: آسیب‌های جزئی به ناخن، مانند ضربه زدن به سطح سخت یا جویدن ناخن، می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های سفید شود.
عفونت‌های قارچی: عفونت‌های قارچی ناخن می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های سفید به همراه علائم دیگری مانند ضخیم شدن، تغییر رنگ و شکننده شدن ناخن‌ها شود.
واکنش‌های آلرژیک: واکنش‌های آلرژیک به محصولات ناخن، مانند لاک یا سفت کننده‌ها می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های سفید شود.
کمبود مواد مغذی: اگرچه این یک علت شایع نیست، اما سوء تغذیه شدید یا کمبود مواد مغذی می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های سفید روی ناخن شود.
در بیشتر موارد، لکه‌های سفید روی ناخن بی‌ضرر هستند. با این حال، اگر لکه‌ها با علائم دیگری مانند درد، تورم یا تغییر در بافت یا رنگ ناخن همراه باشند، مهم است که برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی به یک متخصص مراجعه کنید. برای جلوگیری از ایجاد لکه‌های سفید روی ناخن، مراقب آسیب به ناخن باشید و بهداشت را رعایت کنید که شامل تمیز و خشک نگه داشتن آنها، اجتناب از جویدن یا چیدن ناخن‌ها، و پرهیز از مواد شیمیایی خشن و محصولات ناخن است که می‌تواند به آنها آسیب برساند.
حرف آخر
درمان مشکلات ناخن بسته به علت اصلی آن،متفاوت است. به عنوان مثال، تغییر رنگ ناخن را می‌توان با داروهای ضدقارچ یا کرم‌های موضعی درمان کرد، در حالی که شکنندگی ناخن‌های را می‌توان با کرم‌های مرطوب‌کننده یا مکمل‌هایی مانند بیوتین رفع کرد. ناخن‌های فرورفته ممکن است نیاز به درمان حرفه‌ای مانند برداشتن ناخن یا جراحی داشته باشند.
پیشگیری از مشکلات ناخن شامل مراقبت مناسب از ناخن، مانند کوتاه و تمیز نگه داشتن آنها، اجتناب از مواد شیمیایی خشن و پوشیدن کفش‌های مناسب باشد. همچنین حفظ یک رژیم غذایی سالم و رسیدگی به هر گونه بیماری زمینه‌ای مهم است، زیرا این امر می‌تواند به بهبود سلامت ناخن‌ها کمک کند. اگر هر گونه مشکل ناخن را تجربه می‌کنید، مهم است که با یک متخصص پوست برای تشخیص و درمان مناسب مشورت کنید.
